Zarrin mezonlarning karvoni o’tar Orzular qadimiy, azoblar yangi, Yaproq xo’rsinig‘i yurakka botar, Ko’ngilga ko’chadi za’faron rangi. O’rindiq ustida tin olar shamol, Eng so’nggi yaproqni qulatmoq o’yi, Xazonlar ostida tunaydi xayol Dunyo shovqinidan charchagan ko’yi. Samoda sovuqning qora izlari, Faslning kunlari bitib qolgandek, Mezonga ilinib, shaffof xislarim, Shahardan qishloqqa ketib qolgandek... Daraxtlar suratga aylangan to’zim, Biriga yurakni chirmab boyladim, Xazonlar ostiga aza tutmay, jim Marhum sog‘inchlarni dafn ayladim